- шапа
- ШАПА АВЫЗ – диал. 1) Зур авызлы кеше тур. 2) Күп сөйләүчән һәм авызында сүз тотмый торган кеше
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.
Шапа — Данные водного реестра Шапа Характеристика Длина 14 км Бассейн Каспийское море Бассейн рек Ока … Википедия
Шапа (Амаранте) — Район Шапа (Амаранте) Chapa (Amarante) Герб … Википедия
шапағат — ар. зат. Рақым, мейірім, шарапат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шапақ — зат. Күннің шығар немесе батар кезіндегі қызыл арай сәулесі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шапаққұс — зат. зоол. Орманда тіршілік ететін әнші құстардың бірі. Ш а п а қ қ ұ с – өлшемі жағынан торғайдай кішкене құс. Оның денесі зәйтүн түстес сұр, қарны ақ, ал тамағы мен кеудесі сарғыш келеді (Құстар, 87) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шапақтау — (Алм., Қаск.) шапалақтау, шапалақпен салып қалу. Өзін тегі, ш а п а қт а п жіберші (Алм., Қаск.). қ. шапаттау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
рақым-шапағаттылық — зат. Рақымдық, қайырымдылық, шапағаттылық. Бұл – р а қ ы м ш а п а ғ а т т ы л ы қ т ы, ізгілік пен махаббатты, бауырмалдықты жырлаған сөз ғой (Ғ.Біләл, Ғасырлық., 255) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қол шапақ — (Орал, Жән.) қолмен жайған тезек … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шапарь — род. п. аря м. маленькая щука, щуренок , тверск., псковск. (Даль). Возм., из щепарь (так у Даля 4, 1398) … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
шапар — іменник чоловічого роду, істота шафар; шапкар діал … Орфографічний словник української мови